Raport lorda Durhama od razu wywołał słowa protestu i opozycję. Nieufnie podeszli do niego francuscy Kanadyjczycy, pomimo iż zawierał tak wyraźne gwarancje dla ustroju samorządowego. Również krytycznie przyjęli go brytyjscy torysi z Górnej i Dolnej Kanady z obawy o swe przywileje i dotychczasową pozycję polityczną. Również i w Wielkiej Brytanii nie brak było głosów sceptycznych. Stopniowo jednak idee zawarte w tym dokumencie zaczęły znajdować coraz więcej zwolenników i stanie się on podstawą ważnej ewolucji Imperium Brytyjskiego. W oparciu o Raport lorda Durhama wydany został przez Wielką Brytanię w 1840 r. Akt Unii (Act of Union) i w 1841 r. powstała zjednoczona prowincja Kanady z jednym gubernatorem, Radą Wykonawczą, mianowaną Radą Ustawodawczą i wybieranym Zgromadzeniem Narodowym na czele. Obie dawne prowincje Górnej i Dolnej Kanady otrzymały po połączeniu równą liczbę przedstawicieli w nowym wspólnym już Zgromadzeniu Narodowym, mimo iż liczba ludności francuskiej z Dolnej Kanady była znacznie wyższa niż brytyjskiej z Górnej Kanady.
